Rasy

W uniwersum występuje szeroka gama stworzeń. Między innymi:
★ Ludzie, którzy zamieszkują wioskę. Zwyczajni, niczym nie wyróżniający się, choć czasem tylko z pozoru. Każdy przecież ma swoje sekrety
★ Zwyczajna, leśna zwierzyna
[wyjątkiem są lwy, które zawędrowały kiedyś w te rejony, kiedyś istniało całe stado Liontaria, teraz raczej mało spotyka się te zwierzęta]
★ Kotołaki
★ Wszelkiej maści wilki, wilkołaki (z magicznymi zdolnościami/czystej krwi lub nie) oraz volfy
★ Maguary
★ Vernidy
★ Smoki
Oczywiście, jeśli macie pomysły na inne rasy - możemy się dogadać. Nie ograniczamy waszej kreatywności.
Poniżej kilka ras, które uznaliśmy za godne opisania.

Wilkołaki:

Człowiek zmieniający się w wilka podczas pełni księżyca. Może panować nad swoimi przemianami. Wilkołaki zwykle nie posiadają magicznych mocy, lecz zdarzają się wyjątki [zazwyczaj w grupie tych o czystej krwi]. Żywią się mięsem surowym, ale wolą świeżę. Są znacznie większe, szybsze i silniejsze od przeciętnego wilka.

Hierarchia wśród Wilkołaków zbliżona jest do tej, jaką zaobserwować można w wilczych stadach. Przewodzi zatem samiec lub samica alfa. To oni podejmują ważne dla stada decyzje, wyznaczają przydziały oraz sprawują pieczę nad całą watahą. Alfa pozostaje na stanowisku do śmierci, rezygnacji lub, gdy większość stada uzna Ją/Jego za niezdolnego do dalszego przewodzenia stadu. Nie ma, jednak jednolitego schematu wedle, którego wybierany jest nowy przywódca. Każda grupa posiada własne zasady, które łączy jedynie honorowość.

Jedną z ich cech jest zapach przypominający psa, przez który ich prawdziwą naturę potrafi wyczuć wiele zwierząt. Zwłaszcza roślinożercy będą okazywać niepokój. Można je poznać po długich kłach nawet, jeśli są w formie człowieka. Nawet w ludzkiej postaci są nienaturalnie szybkie, silne i zwinne.

Wbrew wielu opowieścią, srebro nie zabija wilkołaków. Może je jednak bardzo osłabić, a rany zadane srebrem, nie leczą się tak szybko. Trującą rośliną jest tojad. Powoduje trudne do wyleczenia oparzenia na ciele i hamuje wilkołacze zdolności.

Wilkołactwo objawia się w okolicach 16 urodzin. Nie każdy kto ma rodziców wilkołaków, na 100% też nim będzie.

Wśród wilkołaków można wyróżnić trzy formy:
Człowiek - W tej formie ich wygląd nie odbiega znacząco od wyglądu ludzi. Jedyną różnicą jest brak grubszej warstwy tłuszczu, przez co ich sylwetki mogą być szczuplejsze. Mają lekko wyostrzone zmysły słuchu oraz węchu w porównaniu do ludzi.
Wilkołak - Forma, w której mogą być hybrydą człowieka oraz wilka. Wprawieni zmiennokształtni są wstanie przemieniać tylko wybrane kończyny na zwierzęce. W formie tej są najbardziej porywczy i impulsywni.
Wilk - Postać, w której są praktycznie nie do odróżnienia od wilków lub volfów, mimo innych rozmiarów. Posiadają różny kolor sierści oraz różnią się od siebie wielkością. Istnieją twierdzenia, że tylko w tej formie czują i zachowują się prawdziwie. Bez kłamstw i wielu negatywnych cech, jakie niesie ze sobą posiadanie ludzkiego umysłu.

Volfy:

Stworzenia te wyglądem mogą przypominać zwykłe wilki, ale są bardzo kolorowe. Praktycznie nie możliwym jest znalezienie dwóch takich samych volfów. Są nieco większe od zwykłych wilków, ale mniejsze od wilkołaków i vernidów. Kolejną cechą, która odróżnia je od ich wilczych braci jest to, że są w stanie nie tyle co zrozumieć ludzką mowę, ale również porozumieć się w niej.

Podobnie jak ich pokrewni, również żyją w watahach i są stworzeniami bardzo rodzinnymi i dbającymi o siebie nawzajem.

Każdy volf posiada jedną główną moc, ale może też mieć ich więcej. Usposobienie volfa niekiedy może zależeć od jego rasy/mocy. Są zwinne i szybkie.

~ rasa powstała na CM ~ 

Vernidy:

Stworzenia te twierdzą, że wywodzą się od smoków. Wyglądają jak gady połączone z wilkami. Ich oczy przypominają oczy węża, a nos jest albo zbliżony do szczurzego albo jest również gadzi. Cechą szczególną vernida są jego nadzwyczaj długie uszy, są one nisko osadzone i nie mogą postawić ich na sztorc.  Siła ucisku szczęki przekracza często 800kg.

Samce są bardziej masywne, mają krótszy tułów i są niższe. Ich ogony są krótsze, ponieważ są im mniej potrzebne.

Samice są zdecydowanie dłuższe, smuklejsze i bardziej giętkie. Ich długi ogon służy im jako pomoc przy utrzymaniu równowagi. Posiadają gęsty puch okalający ich szyję tuż przy klatce piersiowej. Panie mają przeważnie większe pazury i zęby od samców.

Dorosły vernid mierzy około 1,4m, ale zdarzały się przypadki 2m. Zdrowy osobnik jest w stanie przeżyć 4 lat, bez wody i jedzenia mogą przeżyć ok. tygodnia. Ich nogi są specjalnie przystosowane do wysokich skoków i nagłego wzbijania się w powietrze. Są bardzo szybkie i zwinne, potrafią osiągać 120km/h. W lesie i dżungli czują się najlepiej. Ich ruchy są płynne i lekkie. Na ich ciele są gdzie nie gdzie łuski. Ich ciało zdobią liczne blizny. Gdy wpadają w stan agresji lub zaciekawienia ich tęczówki przybierają specyficzny pręgowany zazwyczaj dwukolorowy deseń. Vernidy jak węże wykorzystują węch do tropienia swojej przyszłej ofiary. Używają do tego rozwidlonego języka. Nie przepadają za wodą, wolą trzymać się od niej z daleka. Często padają ofiarami chorób. Teren znaczą ciemną wydzieliną zapachową znajdującą się w okolicach oczu. Z ich pysków wydobywają się neonowe opary. Są to opary ich równie jaskrawej krwi. Często wabi wampiry, jest widoczna tylko w nocy. Niektóre osobniki posiadają rogi, kolce oraz inne części ciała upolowanych zwierząt. Wplatają w ogon np. koraliki i pióra. Młode przychodzą na świat ślepe i bez sierści. Matka wychowuje je przez 1 rok życia. W wieku 3 lat przystępują do "egzaminu dojrzałości".

/Jedynym Vernidem napotkanym przez WKK była Mey LINK! /

Maguary:

Rasa magicznych jaguarów, znająca ludzką mowę, oraz posiadająca magiczne moce. Najczęściej mocami maguarów są panowanie nad roślinami lub wodą, lecz zdarzają się także maguary z innymi mocami.

Nie jest o nich wiele wiadomo. Rzadko spotykana rasa.

/słowem, zostawiamy waszej kreatywności resztę/

~ stworzona przez Quruo ~